Witam ponownie.

   Bardzo dawno mnie tu nie było. Szyłam oczywiście z mniejszą, czy większą częstotliwością. Od około półtora roku zdecydowanie mniejszą, gdyż najpierw byłam wiecznie śpiąca i zmęczona, a teraz jestem śpiąca, zmęczona i nie mam czasu :) Prawie rok temu pojawiło się na świecie moje małe szczęście, a każda mama wie, jak to jest ;)
   Poniżej płaszcz, który sobie uszyłam, gdy już nie mieściłam się w żaden z posiadanych. W tym fasonie nawet trojaczki nie były by mi straszne. Uszyłam o rozmiar większy, więc 38, choć myślę, że 36 też był by dobry. Płaszcz jest bardzo szeroki. Musiałam go też skrócić o jakieś 10 cm, bo te wykroje z Burdy wszystkie takie długie są, a ja z metra cięta. Zmieniłam też rękawy, bo szerokie mi nie pasują, a do tego 7/8 na zimę...nie. Sam płaszcz był prosty w uszyciu. Skopałam trochę sprawę z podszewką, bo koniecznie chciałam mieć płaszcz ocieplany do pasa. Jako tak skroiłam ją bez odszycia przy szyi, a zorientowałam się już podczas zszywania płaszcza z podszewką. Musiałam kombinować. Pewnie niejedna krawcowa zapłakałaby, że nie jest uszyta według sztuki krawieckiej, ale ja krawcową nie jestem, więc płakać nie będę. Grunt, że działa ;)
Kieszenie mogłam przesunąć wyżej, ale już się bałam kombinować. Dodałam też więcej zatrzasek, bo w zimie lubię być zapięta. Guziki pełnią funkcję ozdobną.

   Tak, czy inaczej płaszcz jest.

   Model 116 - Burda 11.2013 link