Spódnica z Burdy nieco zmieniona

Ostatnio chodziła za mną spódnica, zwykła, prosta. Przeglądnęłam moje gazety w poszukiwaniu odpowiedniej. Ograniczeniem była ilość posiadanego przeze mnie materiału. Miałam go zaledwie 70cm. Niestety prócz bolerka lub spódnicy nic innego z tego materiału nie widziałam. Na bolerko jednak miałam go o wiele za mało.
Materiał przyjemny, ciepły, w sam raz na jesienną spódnicę.
Chciałam sobie wszyć podszewkę, bo akurat w tym modelu wydawało mi się to proste, ale na razie z tego zrezygnowałam. Zawsze mogę doszyć :)

Co zmieniłam- spódnica w projekcie ma pasek, który sięga kilka cm ponad talię. Mi na ten pasek już nie wystarczyło, więc spódnicę uszyłam bez niego.
Trochę się martwiłam dziurkami na guziki, bo nigdy ich nie robiłam. Mam stopkę do automatycznego obszywania dziurek, jednak nie poradziła sobie ona z tym materiałem. Chyba za gruba warstwa była (podwójna + usztywnienie).
Nie pozostało mi nic innego, jak zrobić to samodzielnie. Maszynę pozostawiłam w ustawieniach jak do obszywania dziurek, tyle, że ścieg zmieniłam na zygzak. Muszę przyznać, że bardzo ładnie mi te dziurki się obszyły. Wiadomo- nie są idealne, ale i tak tego nie widać. Martwiłam się też tym, że np. jedna strona dziurki jest prosta, a druga leciutkim łukiem mi poszła, ale po rozcięciu i tak to nie ma znaczenia. Przynajmniej przy tym materiale.
Szycie z tego materiału było o tyle trudne, że jest w kratkę. Musiałam jakoś dopasować wzór na łączeniach i niestety poległam, bo mi się czasem rozjeżdża o jakiś milimetr, czy dwa.
Jakoś muszę z tym żyć.

spódnica burda 2.2005 118